In 1917 werd bij de Gemeenteraad het voorstel ingediend om een landings- en opstijgplaats voor vliegmachines aan te leggen. Dat zou mooi passen in het Uitbreidingsplan Zuid van Berlage, in de buurt van het Stadionplein. De raadsleden zagen er niets in: het was oorlog en bij luchtvaart dachten ze vooral aan militaire vliegtuigen. Daarnaast waren er waaghalzen die het als een soort sport beoefenden. De heren konden zich niet voorstellen dat burgervluchten veel toekomst hadden. Het voorstel werd uiteindelijk maar weer ingetrokken.  Twee jaar later organiseerde Albert Plesman in Amsterdam-Noord de Eerste Luchtvaarttentoonstelling Amsterdam (ELTA). Het enthousiasme was enorm: in zes weken tijd kwam een half miljoen bezoekers kijken naar vliegtuigen, zeppelins en vliegdemonstraties. Anthony Fokker zou er vervolgens zijn Vliegtuigenfabriek vestigen. Albert Plesman werd directeur van de in 1919 opgerichte Koninklijke Nederlandsche Vliegtuigmaatschappij (KLM). Amsterdam kreeg toen alsnog haar luchthaven. Schiphol was begonnen als een klein militair vliegveldje in de Haarlemmermeer. Het bestond uit niet meer dan een weiland met een paar loodsen. Het terrein was bovendien moeilijk bereikbaar. Vanuit Amsterdam ging de weg eerst drie kwartier langs tolhekken en smalle ophaalbruggen. Na de Ringvaart hield de weg zelfs op en ging over in een pad vol kuilen. De snelste verbinding was per boot: vanaf de Schinkelkade duurde de tocht een half uur. Pas in 1935 zou er een autobaan komen van Amsterdam naar Schiphol. In 1978 kwam er een treinverbinding met Amsterdam-Zuid, in 1985 met het Centraal Station. Hoewel Schiphol in eerste instantie weinig voorstelde, zou het vliegveld al snel uitgroeien tot een belangrijke Europese luchthaven. In de jaren dertig vloog de KLM op Londen, Brussel-Parijs en ook naar Duitsland, Zwitserland en Scandinavi. Aanvankelijk vervoerden de vliegtuigen vooral post. In de jaren twintig gingen zelden meer dan tien passagiers per dag de lucht in, net...