Generał brygady. Urodzony 14 września 1910 w Mściszewicach. Zmarły 23 sierpnia 2006 w Warszawie. Uczył się w Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, następnie w Korpusie Kadetów nr 1 we Lwowie, gdzie zdał maturę w 1928. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu w 1930, służył w 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich stacjonującym w Lesznie. Był reprezentantem Polski na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie 1936 w WKKW (wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego). W czasie kampanii wrześniowej walczył w 17 p.uł. w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Podczas bitwy nad Bzurą odznaczył się w zwycięskich walkach o Walewice, gdzie został ranny. Po zakończeniu kampanii w konspiracji. W 1940 przedostał się do Francji. Następnie w Wielkiej Brytanii. Przeszedł szlak bojowy 1 Dywizji Pancernej od Normandii do Wilhelmshaven. Był ostatnim dowódcą 2 Pułku Pancernego (od 29 kwietnia 1945). Po wojnie w Wielkiej Brytanii, a następnie w Kanadzie. Był tam m.in. trenerem olimpijskiej reprezentacji Kanady w jeździectwie. W 1999 otrzymał awans na stopień generała brygady w stanie spoczynku. Do Polski wrócił w 2000. Zmarł w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.