Titel: De huizen van Hristina. Suzanne Raes maakte een portret van haar illegale Bulgaarse schoonmaakster. Veel Oost-Europese vrouwen hebben in Nederland een baan als werkster. Ze poetsen en boenen de huizen van mensen die de hele dag van huis zijn. Eén van die vrouwen is de jonge Bulgaarse Hristina. Op de briefjes die zij op de keukentafels in ‘haar’ Amsterdamse huizen vindt, staat of ze vandaag de koelkast wil schoonmaken'. Soms staat er: ''hoe is het met je? Met Sinterklaas is er vaak een presentje. Wie is deze Hristina, die ten tijde van de opnamen van de film illegaal in Nederland verbleef maar door de wijzigingen in de EU-verdragen inmiddels legaal is? Ze studeerde landbouweconomie en is een intrigerende vrouw. De huizen uit de titel maakt zij zich eigen door ze te fotograferen. De ramen, de gordijnen, de badkuip. Met zichzelf in de hoofdrol legt zij haar dagelijkse bestaan in Amsterdam vast. Suzanne Raes vraagt niet aan Hristina hoe haar leven in Bulgarije was. Of wat ze zich had voorgesteld van een leven als werkster in Amsterdam. Ze vraagt ook niet waarom ze zichzelf in triestig zwart-wit fotografeert in de bezemkast. ‘De huizen van Hristina’ haakt thematisch aan bij het politiek en maatschappelijk beladen debat over de Europese arbeidsmigratie. Maar Hristina is er het type niet naar om zich naar een statistiek te voegen. Zij kiest haar eigen creatieve oplossingen om zichzelf te zijn. De Huizen van Hristina maakt deel uit van Ondertussen in Nederland. Een documentaire-reeks van HUMAN, onder redactie van John Appel, Peter Delpeut en Niek Koppen. Naast de documentaire is er de internetsite www.Art2Stay.nl, een online-tentoonstellingsruimte voor illegale kunstenaars in Nederland.