Titel: Het land van onze grootouders. Een reis langs herinneringen aan de Armeense genocide. Deze spannende roadmovie leidt tot diep in Turkije, op zoek naar sporen die ook nu nog getuigen van de Armeense genocide (1915-1916). Hoofdpersoon is de jonge Turks-Nederlandse wetenschapper Ugur Üngör (28). Hij doet promotieonderzoek naar de Armeense genocide en stuit daarbij op een boek van Vahram Goekjian. Deze overleefde als jongeman de genocide en tekende zijn verhaal op in een boek. Üngörs reisgenoot is filmmaker Alexander Goekjian (36), de kleinzoon van Vahram. Via zijn grootvader is hij onlosmakelijk verbonden met het lot van de Armeniërs in Oost-Turkije. De filmmaker en de onderzoeker reizen samen af naar het gebied waar de familie Goekjian eeuwenlang leefde: Kozan in Oost-Turkije. Regisseur Kay Mastenbroek volgt hen met een tweede camera voor de making of. Hij brengt vooral in beeld welke spanningen de nieuwsgierige vragen van het tweetal oproepen bij lokale overheden, maar ook binnen het Turks-Armeense filmteam. De film voert langs een aantal historische plaatsen die in de geschiedenis van de Armeense genocide van groot belang zijn. Zo zijn in de Turkse hoofdstad Ankara de documenten te vinden die de betrokkenheid van de Turkse overheid bij de genocide bewijzen. De reis voert ook langs Erzincan, de geboorteplaats van Ugur Üngör. Hier kreeg hij van zijn grootvader te horen dat de genocide op de Armeniërs daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Tot die tijd was hij, zoals de meeste Turken, een milde ontkenner ervan. In Zimara proberen Goekjian en Üngör de geschiedenis van de vervolging van de Armeniërs te reconstrueren, die uiteindelijk zou leiden tot een massamoord in de Eufraat en aan de oevers van het Hazar Meer. Diep verborgen in het labyrint van de oude binnenstad van de Koerdische hoofdstad Diyarbakir staan de restanten van de grootste Armeense kerk van Oost-Turkije, een stille getuige van wat eens was. In Kozan gaan Goekjian en Üngör op zoek naar het geboorteh...