Afl.: Winston Bogarde - De neger die nooit boog. 'Denk je nu echt dat ik niet weet dat ze mij accepteren alleen maar omdat ik een beroemde voetballer ben?' Winston Bogarde staat bekend als onhandelbaar, super-agressief. Altijd trots, met dat gebeeldhouwde hoofd een schijn van onaantastbaarheid uitstralend. De tragiek van Boga is dat veel mensen bij het horen van zijn naam zullen denken aan alle problemen die hij op en rond het voetbalveld veroorzaakte. Zijn voetbalcarrière met veel hoogtepunten wordt daarmee ten onrechte naar de achtergrond verplaatst. Nu, na vijftien jaar profvoetbal, is hij klaar. Op 1 juli 2004 liep zijn contract bij Chelsea af, waar hij bijna drie jaar op de bank zat. Een profiel van de best betaalde reserve van de wereld. Al vanaf zijn vroege jeugd heeft Winston Bogarde (1970) zijn rug recht moeten houden. Zijn vader ontweek hij zoveel mogelijk, maar door zijn broers werd hij hard aangepakt. Hij liet niet over zich heen lopen: 'Ik was klein en dun, maar ik stond altijd weer op.' Nadat hij bij een aantal clubs was weggestuurd en uit het leger was geschopt besloot hij nog één keer alles op alles te zetten om zich tegenover iedereen te bewijzen. Hij werd profvoetballer. Na een start in de aanval bij Sparta werd Winston Bogarde een van de boegbeelden in de verdediging van Ajax tijdens de gloriejaren 1994-1996. Alles wat de club kon winnen werd binnengehaald, en dat werd met een dubbele trots gevierd door de vele donkere spelers. Zo ook Bogarde; zijn zegetocht ging verder dan voetbal alleen. Hij bewees z'n afkomst, huidskleur en persoonlijke strijd een eer met deze overwinningen. Maar de glans verdween op het moment dat de ongelijkheid buiten het veld aan het licht kwam. Blanke spelers zouden jarenlang heimelijk de gunstige deals, contracten en afspraken hebben gekregen. Dat sloeg een onoverbrugbare kloof en de donkere spelers keerden Nederland de rug toe. Maar ook op zijn buitenlandse avontuur moest Bogarde tot op het einde strijd leveren met de...