Het gedachtegoed van nieuwe spirituele bewegingen als New Age bestaat voor een groot deel uit inzichten, maar ook symbolen en rituelen e.d. die uit het Hindoeïsme afkomstig zijn. Terwijl aanhangers van deze bewegingen weglopen met deze nieuwe vorm van spiritualiteit, raken Hindoes juist hun weg kwijt, omdat ze kennismaken met een nieuw soort van Hindoeïsme dat geen verankering heeft in de oorspronkelijke context. Zo werden yoga en meditatie vermengd tot antistress- en ontspanningstechnieken en werd tantra een techniek voor uitsluitend een beter seksleven. Hoe kunnen wij deze vormen van het nieuwe Hindoeïsme opnieuw in oorspronkelijke grondtekst verankeren?